2025-11-082025-11-08https://hdl.handle.net/20.500.12573/5301Uzay havacılık otomotiv ve savunma endüstrilerinde tek bindirme bağlantıların kullanımı hızlı bir artış göstermektedir Sanayide kullanımının artmasının en önemli sebepleri arasında hafif ve yüksek mukavemet değerlerine sahip olması gelmektedir Endüstri tarafından oldukça geniş bir sahada uygulamaya sahip olan bu bağlantıların farklı yükleme şartlarında ki davranışlarının belirlenmesi önemli bir yer tutmaktadır Yapıştırma bağlantıları sahip oldukları birçok avantajdan dolayı tercih edilmeleri sonucunda araştırmacılar bu bağlantı tiplerinin mekanik özelliklerini geliştirme yollarını aramaya yönelmişlerdir Tek bindirme bağlantıların çeşitli yüklemeler altında ki davranışının tayini amacıyla çeşitli analizler ve deneyler yapılmaktadır Bindirme bağlantılarının özellikle havacılık ve otomotiv sektöründe kullanılmasından ötürü bu bağlantı tipleri darbeli yüklemelere maruz kalabilmektedir Uçağın kalkışı ya da inişi esnasında zemindeki taş parçasının sıçrayarak uçağa çarpması darbeli yüklemelere örnek olarak verilebilir Bundan dolayı bu bağlantı tiplerinin darbeli yüklemeler altında ki davranışının tayin edilmesi ihtiyacı gündeme gelmektedir Proje çalışması kapsamında nümerik analiz ve deneysel çalışmaların olması planlanmıştır Nümerik analizler ABAQUS Explicit paket programı ile yapılmıştır Farklı kombinasyonlardan elde edilen bağlantı tiplerinin mekanik davranışlarının belirlenmesi deneysel yollarla yapılabilabilmektedir Ancak bu oldukça yüksek maliyetler doğurmaktadır Bundan dolayı bindirme bağlantılarının mekanik davranışlarının belirlenmesi sonlu elemanlar yöntemiyle gerçekleştirildiğinde daha hızlı ve düşük maliyetli olmaktadır Bu kapsamda geliştirilen sonlu elemanlar modeli benzer çalışmaların etkin bir şekilde gerçekleştirilmesine örnek teşkil edecektir Çalışmaların çoğu numune üzerine dik darbe şeklinde olmuştur Malzemelerin farklı açılar altında ki darbe davranışı da tasarım açısından bilinmesi gereken bir kriterdir Bu proje sonucunda eğik darbeli yükleme altında ki tek bindirme bağlantılarının hasar mekanizmaları belirlenerek bu sonuçlar literatüre kazandırılmıştır Bulunan sonuçlar mühendislik çalışmalarında tasarım esnasında göz önüne alınacak etkenleri oluşturacak nitelikte olmuştur Ayrıca daha iyi mekanik özelliklere sahip olan yeni bağlantı tiplerinin gelişmesine imkan sağlayacaktır